بهرام سبحانی با اشاره فروش زیر قیمت محصولات فولادی در مرزهای کشور افزود: زیر قیمت فروشی محصولات نهایی فولادی به قیمت شمش و میلگرد بستگی دارد. اگر قیمت شمش همتراز قیمت‌های جهانی، منطقه‌ای و حتی با درصد کمتری از قیمت‌های جهانی به فروش برسد غیر منطقی نیست. به عنوان مثال اگر قیمت شمش در بازارهای جهانی ۶۵۰ دلار است و قیمت آن در بازار جهانی یا دریای سیاه ۶۳۰ یا ۶۲۵ دلار شود این اختلاف کوچک قیمتی می‌تواند به دلیل هزینه‌های بین المللی یا حمل و نقل به محصول صادراتی باشد.
این فعال صنعتی درباره کاهش قیمت محصولات نهایی مثل میلگرد، نبشی و قوطی تصریح کرد: اگر قیمت شمش زیر قیمت بازار جهانی باشد طبیعتا قیمت میلگردی که از این شمش تولید می‌شود بسیار ارزانتر خواهد بود و اگر خریدار یا مشتری که میلگرد را که می‌خرد با شمش ارزانی تولید شده باشد طبیعتا میلگرد صادراتی هم ارزانتر خواهد بود. فولادسازان کشور به همین علت است که اصرار دارند قیمت شمش تولیدی، با قیمت جهانی محاسبه شود زیرا در صورت تعیین قیمت جهانی دیگر تولیدکنندگان نمی‌توانند محصولاتشان را با قیمت پایین بفروشند.
وی افزود: اگر شمش خریداری شده به محصول نهایی تبدیل شود و به فروش برسد ارزش افزوده دارد مشروط بر اینکه این فروش با قیمتی بالاتر از قیمت شمش صادراتی باشد ولی اگر تنها هدف صادراتی تولیدکنندگان، درآمد ارزی باشد بسیار روش غلطی است. نباید شمشی که قیمت آن ۶۵۰ دلار است با تبدیل به میلگرد به قیمت ۵۵۰ دلار صادر شود. صادرات میلگرد ۵۵۰ دلاری به جز ضرر و زیان ۵۰ تا ۱۰۰ دلاری و هزینه تبدیل و مصرف برق و گاز چیزی برای مملکت نخواهد داشت واین ضرر به منافع ملی و حتی منافع بنگاهی است.
سبحانی تصریح کرد: صادرات محصولات نهایی برای واحدهای تولیدکننده پایین دست حتما باید با ارزش افزوده باشد در غیر این صورت صادرات محصولات زیر قیمت شمش جز تباهی و زیان نخواهد بود.
